Eva Bonheur

niet zoo voor ’t raam. Je ken d’r stekeblind van worden. . . . He, wat ^Jn noodweer. . . . ’t Hagelt, niet ?. . . . Hè! mijpel: Ben u d’r bang voor, mevrouw? eef: (met de vingers in de oor en). Ja, da’s gek, niet?. ... As kind kroop me moeder in de kelder. . . . ’n Idee, wat, hèhèhè! Of je in ’n kelder niet net zoo goed. . . . (donder). . . . Da’s ingeslagen. . . . Da’s zeker ingeslagen. .. . Da-we zoo dicht bij de gasfebriek wonen, hè?. . . . Ik denk altijd: nou most de bliksem is in zoo’n ijzeren gashouer slaan.. . . Dan ging de halvele stad ’r an. . . . Mijn man zaliger kon as d’r onweer in de lucht zat zoo ziek as ’n hond zijn. . . . Die voelde ’t ankommen. . . . Die kreeg dooie vingers van de zenuwe -(tot Miep, die de toetsen van de piano aanslaat). . . . In Godsnaam, Miep, schei uit!. . . . Dat doet men niet. . . . Da’s ’t ongeluk anroepen. . . . (vinnig tot Mop). .. . Marie wil jij d’r asjeblief verbiejen!. . . . Tjessus, wie speelt ’r piano as de pannen van ’t dak waaien!. . . . mop: Miep, kind. . ..

eef: (tot Mijpel). ... Is meneer ’n kennis van meneer hier? mijpel: Nee. Ik ben meer ’n extra-goeie kennis van mevrouw. eef: O, ja?

VIJFDE TOONEEL

DE VORIGEN JASPER

jasper: Aha, we zouen ’r ’n kaartje bij kunnen leggen.. .. Wat ’n gezelligheid....

eef: As ’t onweert mot ’k menschen om me heen zien.... (donderslag).... Hè!.... Wat ’n orkaan. .. . jasper: Mop, da’s hier om te stikken! Heb jij ^Jt raam.. . .? mop: Eef vroeg me.. ..

eef: (tot J'asper, die ’t venster wil openen). Hè, nee! Doe mij ’t

23