tegenswoordig nog al wat op! Ik zou wel willen dat-ie trouwde. Maar ’t meissie mot minstes vijfduizend gulden meebrengen. Geen cent minder.
Aaron. Vijfduizend gulden! Bagatel! Vijfduizend gulden! Mot ’n ander zich voor jóü uitkleejen? Wie geeft ’n meissie vijfduizend gulden mee? ’t Is daar ’n prinses! Jouw zoon is toch ook geen graaf? Hij durft! Wat ’n brutaaligheid!
Esther. Om wat maak jij je kwaad? 't Is toch bij wijze van spreken?
Sachel. En ik doe ’t geen cent minder as vijfduizend! En as ze maar ’n spetje, ’n kleinigheid mankeert, mot ze mèer inbrengen!
Aaron. Dat ken ’k niet uitstaan! Hij 'vraagt! En as ’r nou is iemand zoo gek is om z’n dochter zoo’n kapitaal mee te geven, wat krijgt jouw zoon?
Sachel. Mijn zoon geef ’k niks. Die zit in de zaak.
Aaron. Wat zeg je me daarvan? Hij wil zich niet uitkleejen voor die na bed gaat en ’n ander zet-ie ’t mes op de keel. Wat ’n onzin! Dat gaat niet. Jij alles en ’n ander niks!
Sachel. Waar bemoei jij je mee? Vraag ik jou wat?
Aaron. Nou — nee! Mijn me zorg! (Stilte) Nou, doe je ’n bod op de wol? Zoo’n fijne partij zie je in geen jaren terug. Voel wat ’n goed!
23