9
Piet.
'n Wit hemd vol blauwsel en ’n mevrouw ’r in, rood op de graat... In orde! Zeg, ’t is om te bezweken, met al jouw streken voor de rijken...
Vrouw Boer.
... Hou op! — Eten Toon! Niks laten staan!
Piet.
Da’s me 'n lól, hè, jonges? Jullie zou wel willen dat 'telken dag Eén Mei was, hè? Weet je nou w&t Eén Mei is, Toon?
Toon.
Ja, oome.
Piet.
Wat dan ?
Toon.
Dat de arbeiders vrinden van mekaar motten wezen en mekaar bestaan...
Piet.
En verder?...
Toon.
Dat ze minder motten werken as vader...
Piet.
En hoeveel uren werkt vader?
Toon.
Van 's morges vijf tot ’s avons acht.
Piet.
Knappe jongen! — ’t Is beroerd dat Willem vandaag mot sjouwen. Ik heb ’t verdomd.
Vrouw Boer.
Voor jou was ’t makkelijk — je kameraden deeën mee — maar by hèm — geen drie. As ’r éen ’t