Eén Mei

18

Ar i.

En niet zuinig. Gister komt Jansen op de politoer-derij, zeit langs z’n neus weg: mannen d’r mag morgen niemand wegblijven. Toen zeg ik: petroon, Eén Mei da’s voor ’n arbeider méér waard as Maria d’r hemelvaart of Jezus z’n dood. — Toen zei hij: dat vraag ’k je niet! — Toen zeg ik: ik wou vrijaf, je hoef me geen cent te betalen. — Toen zei hy: hou je mond, as ’k née zeg, is ’t née. — Toen ik weer: meneer ’k vraag je fatsoenlijk één dag vrij — wat bliksem, de heeren nemen vacantie, waarom zal ik niet één dag krijgen — waar of niet? — Toen hij nijdig: donder dan dèidelijk op — toen ik: stik en ben weggeloopen. O zoo. Ik ben 'n vrije jongen en ’k wist tóch dat-ie ’n pik op me had van wege ’t laatste relletje. Hoe zie ^fk 'ruit? As ’n heer, hè?

Buurman.

Nou, ik vin ’t stóm ...

A r i.

Stom is as je niet praten kan, schoenfrik.

Buurman.

Wat heb je gewonnen?

Ari (vroolijk).

Dat kan *k je voorrekenen... Winnen doe je altijd! Tel op je vingers. Je kapot werken van ’smorges tot ’savons voor de som van zeven gulden en vijftig heele centen da’s ’n hèl niet? Krepeer ’k nóti van honger, dan heb ’k profijt. Uit de hel in de hel is gloeiend onmogelijk! Hahaha! Hahaha! Is die goed, schoenfrik? (stompt hem in z'n buik). Hahaha! Geef me ’n vlammetje op de valreep van ’t vagevuur, Piet!...

Buurman.

Je mot ’t zellef weten — ik vin ’t jongeswerk om ’r uit te loopen voor één dag lolmaken en zuipen...