'n Jodenstreek?

92

„Doortje, als God ons ’n kind geeft, krijgt ’t géén geloof.... geen ander misschien dan dat in God! .. .. Dat zweer ik je bij m’n liefde.... Als ’t kind wèer moet opgeleid

worden in zoo’n dwangbuis dan had ik

liever, dat dat. . ..”

Hij hield zich in. ’t Bleeke kopje viel op ’t kussen terug. Zoo’n uitdruKking van passie en wilskracht had ze nog nooit op zijn gezicht gezien. Even was ’t stil in de kamer.

„Max! *

„Zei je iets? . . . .”

„Max.... hou je nog évenveel van me?.... ’k Ben eigenlijk te dom voor jou . . . .”

„Of ’k van je hou!....”

„Zeg ’t me nog eens....”

.. . .„Of ’k van je hou, m’n Doortje! Of ’k van je hou? Als van God.... Maar laat er nooit meer zóo iets tusschen ons voorvallen .... dat werkt.. . .”

Ze liet hem niet uitspreken, sloeg de armen