'n Jodenstreek?

78    ’n    jodenstreek?

te laten komen dat kon hij nooit vergeven. En da’s de schuld van die daar, die met al zijn netheid toch ’n jood blijft... ’n jood!—

Wat ’n brutaliteit!.... de jonge man heeft de deur geópend en komt recht op hem toe. Daanders hoort ’n paar woorden, stuift op, bleek van woede, gaat de voordeur uit, laat Max alleen. De laatste is bloedrood geworden____Nu is ’t genoeg! Die ouwe stijfkop

met zijn domme, kleingeestige ideeën !...

. . . .„Moeder ben je ’t zelf! ”

„Sust, kind, sust! Is je man niet thuis?”

„Max  nee!... O God wa-ben-’k blij je

te zien!”

De twee vrouwen omarmen elkander, met tranen in de oogen.

.. . .„Zie je— ’k heb ’t haast niet gedurfd voor je vader. Maar ’k dacht, da-’k-’t nou

maar eens in stilte doen most  Wat zie

je bleek...”