Saltimbank

76

Funny. ’k Luister niet eens — hou je mond!

Aujust. Had je die kndere roos....

Funny (nerveus-driftig). Et quoi? Et quoi? Ja, hier heb ’k ’m! (werpt de roos uit haar genepen hand). Hij heeft in me haar gezeten! ’k Heb ’r mee gedanst, gedanst, gedanst! En nou? En nou? Wat wou je nou? 'k Heb me niet an jou verkocht! *k Ben geen hond die jou mot volgen! Je te déteste! ’k Heb ’n walg van je! ’k Wou dat ’k straks gekrepeerd was, gekrepeerd voor ’t publiek! ’k Kan je niet zien! ’k Kan je niet luchten! ’k Wou da’k je nooit ontmoet had, nooit, nooit!

Aujust (dof). Dat weet ’k.

Funny. As je ’t dan weèt, wat doe je dan hier, wat blijf je dan hier? Wat klets je dan? Wat wil je dan? Al driemaal, viermaal,vijfmaal, heb je met ’n mes voor me gestaan, — na die broche toen — na die collier toen — en je steekt niet — je durft niet steken — daar ben je te laf voor — daar heb je geen courage voor. — Je hkd courage — diè had je, toen je nog in je krècht was, om te ranselen as *t paard en ik ’t verkeerd deeën, as ’t paard en ik nukken hadden, as me heele lichaam pijn