De meid

40    TWEEDE BEDRIJF, EERSTE TOONEEL

Stans (weer zichtbaar):

'k Kom dadelijk.... 'k Kan 't huishouen niet op z’n beloop

laten— (in de rechterdeur roepend) Mie!. ♦. Ben je nog niet

op, Mie! 'k Hoor dr al— (begin de tafel te ruimen),

Cor:

Wat scharrel je, Stans?

Stans (vroolijk lachend):

Steek je hoofd nou onder de dekens, ha-ha-ha! (zingt) ,,Com-

bien je regrette, mon bras si dodu ma jambe bien faite____

et le temps perdu”.... (dan nerveus)Slaap je?

Cor (onzichtbaar):

Slapen? Ik luister. In geen vier maanden heb ’k je hooren zingen. Heb je druk gestudeerd, terwijl 'k op reis was? (zij schrikt).. .Hoor je niet wat 'k vraag ?....

Stans:

Of’k druk gestudeerd heb? Natuurlijk.

Cor:

En nog altijd met 't pommade-ventje, waarmee je zoo dweepte? (zij staat bewegingloos) Wat zeg je?....

Stans (valsch~vroólijk):

Nee, die is weg, die heb 'k de bons gegeven! (zingt):

„Ah, que je regrette, mon bras si dodu,...’'

Cor:

Zing nou is effen niét, Stans!

Stans:

O, da’s erg lief. Eerst lig je te luisteren en nou heb je ’r alweer genoeg van..,.

Cor:

Waarom heb je 'm de bons gegeven?

Stans (aarzelend):

....Omdat Omdat.... Omdat.... Telkens kwam-ie te laat.

Dan had-ie dit, dan dat. Weten dee-ie haast niks. Met 'n moeilijke vingerzetting was-ie zelf....

Cor:

Net wat 'k daalijk zei....

Stans:

—Ja, net wat jij zei.