De meid

34    EERSTE BEDRIJF, NEGENDE TOONEEL

't zoo gek niet prakizeere. Enne 'n smoeltje zoo mooi, dat iedereen voor d’r vlóóg. Je had 'r slaapkamer motte zien. En de mijne. Ik de afval, 't vullis, zij 't fijnste. Ik voetveeg, zij prinses, (met haat). Wat hei-’k ’r dikkels wat toegewenscht — wat hei-'k 'n nachte in me bed bij de dakpanne leg ge griene] Eenmaal onder blijf-ie onder, altijd onder, tot je in je houten palletootje leitï (drinkt) Toe d'r vader stierf, hadde zij en d’r moeder ’n paar harde jare — net twéé — toe trouwde ze met zijn. Van ’t eene nessie in 't andere. Alles gesmeerd. Alles botertje tot an de boom. (voor zieh heen starend) Ik was óók an't vrije Dat herinner jij je niemeer.... An’t vrije met, met, met — God weet waar-ie uithangt, de smeerlap, de stinkende kerel — ik was an 't vrije — enne met me uitzet bezig — zes sloope — zes lakes — zes tafelkleeje leit nog in me koffer bove geel as saffraan... — As Sjanet of Mine trouwe, kenne ze 't krijge wat mot ik 'r mee? — allemaal rommel van niks d’r legge nog twaalef theelepeltjes bij — met molentjes op de steel — ja, zóó stapeldol ben ik geweest — grinnek maar, Dirrek! da's’t verstandigste — schenk nog is bij, je ben maar ééns jarig je mot je in 't bezope

leve niks antrekke je mot as’n halleve duvel Santjes!....

De stinkende kerel heit me met me sloope en me lakes en me tafelkleeje en me lepels late stikke.... zonder 'n woord, zonder boe of ba. Ineene was-ie-vort — ’k mot nog duite van 'm hebbe...

Carlien:

Heit-ie je héélemaal geen asem gegeve?

Annemie:

Dat hoor je toch!

Dirk:

Waarom dan?____

Annemie:

Waarom? Waarom? Vraag wanneer't kermis is! 'k Hei-d'rlak

an, ha-ha-ha!— Je mag‘t wel we te, ha-ha-ha! Omdat 'k

in die dage al net zoo’n beeld van’n meid was as nou! Daar lieg ’k geen woord an! (knippert met de vingers) ... .Nee, 'k ben niet dat verandert, ha-ha-ha! Bij haar ging ’t gesmeerd, bij mijn zat ’t geroest. Geroest as n ketting die in 't water leit. Ja, ja. Maar affijn. Alles komt op z’n poote terecht. Nou benne de blaadjes verhänge.... (met kwaadaardige stijging) ....Nou leg ik met me rug in 't zonnetje, nou weet ik me weetje, nou laat ik’r met één vinger danse, nou piept ze as'k knijp! As kind

het ze 't mijn zoo dikkels gedaan Laat 't kort, laat 't lang

dure — eens in me leven ben ik de madam! Ja, ja! Ha-ha-ha...