Ora et labora

64

Sjoukje. Doe dan — doe dan — de gordijne toe . . .

Sytske. Hè — hoe ken je zoo snauwe!

Maaike. Ja — ja — ’k hei-d’r me bekomst van ! Ongeluk an alle kante en zoo’n lastpost...

Sytske. Je ken d’r toch niet dood wensche ...

Maaike. Da-weet ’k al niet — as je niks heit telt elkeen voor één . ..

Sytske. Nou ... nou ! ... Ga je mee an boord? Ja — doe ’t maar! Da’s altijd ’n verzetje. En as je werom komt is Watze uitgeslape. Hè ? (Beiden af naar het schip).

VEERTIENDE TOONEEL.

Douwe, Eelke, Sjoukje.

Douwe. Psit! Al de vogels gevlogen! (neer-zittend). Je hoort ’m hier snurke. De geest van Tjitskemui heit ’m lekker te pakke.

Eelke (neerzittend). Waar mot ’t allemaal heen? Daar ’n schip an de wal — hier ’n huis zonder dak. En dat lult van heere-heere! Nog nie eens stééne voor brood...

Douwe. (’n pijp stoppend)... Wacht die gaat