29
die van de bonne, en diè van de meid, en diè van mij ... En praktisch zijn ze ook niet,.. Tenminste ik zou ze niet preferee-ren... (haar dochter kalmeerend). .. Kom, kind, tot zoo iets is Edi niet in staat... Die liggen 'r misschien al ’n half jaar ...
Zij (snikkend). Nee, mama! U weet hoe ’k iedere maand z’n kamer laat uithalen en schoonmaken.. .
Mama. Kind, ’n advocaat kan...
Zij. Z’n kantoor is toch niet in huis, mama! De schande, ’t ergerlijk schandaal, dat ’n vader z’n woning niet respecteert! De schande, dat ik als vrouw bij den eersten oogopslag — ja, bij den éérsten, mama! — zulke souvenirs vind!
Mama. Je windt je op, kind, om ’n kleinigheid... Wees verstandig en laat ’t ’r bij!... Edi is 'n te brave, te fatsoenlijke, te rechtschapen ...
Z ij (verontwaardigd). Mama! ’k Pak vandaag m’n koffers — ’k neem Jan en Fietje mee — ’t doe geen stap meer in ’n huis, dat als rendez-vous diende ...
Mama (sussend). Kind !.,.
Zij. Geen stap!
4DE TOONEEL.
Z ij, De Vriendin.
Z ij. Ja, lieve Riek... (omhelst haar snikkend) ... ’k heb je ’n boodschap gestuurd!
Vriendin. Toch niets met Edi?
Z ij (knikt schreiend).
Vriendin (verschrikt). Wat dan?
Zij (snikkend). Hij heeft ’n liaison...
Vriendin. Met wie?
Z ij (’t papier van Jt pakje verwoed stuk scheurend). Met die! Op de sofa in ’t leege huis gevonden!
Vriendin (verwonderd). Zooveel? Een, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven...
Zij. Nee, met die van de ideaaltjes! De andere zijn van mama, van mijn, van de bonne, van de meid! ’k Heb al de haarspelden vergeleken! Vind je ’t niet afschuwelijk, wanhopig, om je bij van kant te maken? Een lag ’x bij ’t hoofdeind, een bij ’t voeteneind, een op ’t tapijt! En dat terwijl ’k ’m zoo vertrouwde, terwijl ’k zoo geloofde, dat-ie heerlijk vond, om