De moord in de trein

Kikker, wiens signalement nog diezelfde middag de geweldige aandacht voor alle sigarenwinkels en politiebu-raux trok, de arrestatie van de heer Josephus Bok, in verband met de millioenen-roof.

Men beklaagde Arthur Rondeel — er liepen, vóór de avond-edities verschenen waren, de krankzinnigste geruchten over de wijze waarop de bankier in de slaapwagen was overvallen, letterlijk geslacht, en Uit de trein geworpen — men had de grootste deernis met de enige dochter Clotilde, die binnen een paar dagen met de jonge Henry Jones in het huwelijk zou treden, maar men had — zaken zijn zaken — en het leven is ruwer dan de ruwste klant het zich denkt — niet minder medelijden met de houders der aandelen, die de val. van meer dan 80 pCt. op die middag moesten doorstaan.

Hoe Clotilde Rondeel de wanhopige slag verdroeg, zal de lezer nader vernemen.

De enige, die die dag moeite had, niet te kraaien van plezier, was de heer Jaapje Eekhoorn, die zich in de woonschuit „De Rustenburch” eerst aan zijn lievelings-maal, waarachtige kreeft-in-bus met patates frites, een gulzige portie Californische perzikken, twee hele flessen bier en eindeloze sigaretten, in zijn zielig eentje, te goed had gedaan — daarna, dik na acht uur, in de volle avondschemer, het bezoek van een gesluierde dame ontving, die telkens angstig omkeek, of iemand ’r zag, en zo bevreesd was, om ’t wiebelend woonschuitje-brugje te bestappen, dat Jaapje haar als ’n ongemeen-galant wereldburger de hand moest reiken.

„Nou, nou”, dacht Connie van de Notaris, die ’t avontuur zag gebeuren, en ze plette ’r neusje tegen de ruit, om beter te zien: „hoe is ’t mogelijk, dat zo’n griezel dames-bezoek krijgt....”

Maar ’t prikkelde toch ’r nieuwsgierigheid.

En zij was de enige niet.