Bloeimaand

85

Marre (het hoofd in de handen stuttend), ’t Ken me ook niks meer schele! Doe wat je wil! Liever vandaag dood as morge!

Achttiende Tooneel.

De vorigen. Mevrouw.

Mevrouw (op het trap jé). Wat is dat? Waarom zit ’t meisje te huilen? Wat doe jij in de keuken?

Edi (eerst verlegen, dan driest). Ja.... Dat weet ik niet.... Ik — De schel is stuk! Ja, of u nou zonderling staat te kijken, mama — ’r is niéts bijzonders gebeurd, (aarzelend) Ik ben lomp geweest .... ’k heb ’r ’n uitbrander gegeven.... zij heeft niet de minste schuld.

Mevrouw (strak). Wil je zoo beleefd zijn na boven te gaan? ’k Heb niet de gewoonte met jou hiér gesprekken te voeren.

Edi. Mama, ^Jk verzeker u ....

Mevrouw. Je verzekeringen kun je boven geven — M’as-tu compris, oui ou non? Cest honteux que tu ne montres plus de respect.... (tot Marre) 'k Ben hier benejen gekomen, meisje, omdat de bonne me vertelde.... en 'k krijg ’n herhaling van wat in de bibliotheek is gebeurd. Je zult wel begrijpen....