62
Marre. Je ken toch niet leze, groomoe.
Koosje. Is ’r niemand, die ’t voor mijn ken leze ? Hier is je kwartje terug.
Marre. Welk kwartje?
Koosje. Van toe van toe.... Weetje dat
niemeer? Toe ’k me kralen beursie verlore had. Die avond, weet je niemeer? ’k Had ’t niet verlore. ’k Had ’t nie-eens bij me gehad.
Marre. Ga nou door, groomoe. Dat hoef-ie toch niet terug te geve.
Koosje. Wat je leent, dat mot je....
Marre. Je krijgt ’r nog ’n kwartje bij. Daar. {{opent haar beurs, zoekt).
Jan. Sjonge, sjonge, rinkel zoo niet met rijksdaalders — dat haalt dieve an op de avond.
Koosje. Zit ’r n ringetje in je beurs?
Marre {verward), ’n Ringetje? ’n Ringetje, nee.
Pietje. Wat jok je nou? Je hei ommers wel ’n ringetje — die gouwe, die je Zondag an heb gehad ?
Marre. Goud, goud! Kóper. Kóper. Zoo, groomoe steek de twee kwartjes bij je.