Bloeimaand

58

zeemd, na de jongeheer z’n zin. 'k Heb ’m zonder komplemente gezeid, da’k alleen anmerkin-gen mot hebbe van z’n vader en van niemand anders.

Antje. ’k Zou voorzichtig weze. Evert is ook weggemotte, omdat-ie ’n groote bek tegen de jongeheer had.

Pietje. En, ’k had ’m nog gewaarschouwd.

Marre (binnentredend). Waar staat de azijn?

Pietje. Dat weet je toch wel.

Marre. Dat weet ’k niet.

Pietje. Meid, ben je suf?

Antje. Daar! Daar!

Jan. Voor wat motte ze azijn?

Marre. Marietje heit de inktkoker op ’t tafelkleed late valle {af met de flesch).

Antje. Wil je nou verder vrage, Piet?

Pietje. Nee, strakkies hoor.

Jan. Wil ik ’t overneme?

Antje. Jij? ’k Zou je danke. Jij zeit *r allemaal moppe tusschen door. (er wordt tegen V raam getikt) Kijk jij is.