Bloeimaand

24

driehoog lee de grootmama ziek — dkn most je na bove met ’n kop bouillon — dan met ’n geklust ei — dan met sjokela — ’k was toen nog tweede meid, geen keukenmeid — ’s avons ha’k gewoon kramp in me beene — en dat zou nog niks zijn geweest — daar was ’k nog niet voor weg gegaan — of je nou hier of d&ar trappe klimt! — maar driemaal op ’n dag most ’k de fox uitlate.

Evert. De fox uitlate! Heb-ie daarom ’n dienst opgezegd ?

Pietje. En hoe! Driemaal op ’n dag de fox an de ketting — ü had ’t motte doen, juffrouw Koosie. — As ’t voorjaar was — u begrijpt me wel — liep ’k met de hond an de ketting — en ’n sliert van zes, zeve andere honde achter me an. En dan de jonges an ’t schreeuwe, ’n schandaal dat je je niet wist te draaie. ’k Zee an mevrouw: Mevrouw, da doe ’k niemeer, loop u zélf met acht, nege honde. Van woorde komt woorde. Zonder boe of ba zee ze me de dienst op, en wou me niet betale. ’k Heb toch me cente gekrege. Zes weke en kostgeld toe.

Evert. Daar zou ik geen mot om make. ’k Heb andere gevalletjes beleefd. Voorverleje jaar diende ’k in ’t Haagie, palfenier en huisknecht bij n