PEEST.
(Het tooneel verbeeldt de kamer van den directeur, met uitzicht op de binnenplaats der gevangenis. Betraliede vensters in den achtergrond. Bloempotten op de kozijnen. Een folianten-kast, waarboven het borstbeeld van een koning. Een klein schrijfbureau. Felle zonbundels bij het linkerraam).
EERSTE VREUGDE.
Directeur, Bewaarder, nummer zeven.
Directeur (een vergrijsd beambte — militaire houding — ridderorde — sober van gebaar). ... Wordt 'r nog niet geluid?
Bewaarder (jonge energieke kerel), ’t Moet op slag zijn (opent de deur, luistert De gevangenisschel begint te klepperen). 'tls of ze ’t gehoord hebben (op zijn horloge kijkend). Twee minuten over tijd, meneer.
Directeur. Laat nummer zeven hier komen.
Bewaarder. Die wordt gelucht, meneer.
Directeur. Des te beter, ’tls z’n laatste keer.
Bewaarder (verbaasd). ... Ook z’n laatste... ?
Directeur. Ga je gang. (Terwijl de bewaarder heen is, neemt hij uit de folianten-kast eenige dossiers, legt die op de schrijftafel, stapt op de linkerdeur toe, praat in de opening:) Je moet wat geduld hebben, menschen. Ieder z’n beurt. En kalm aan, begrepen? De waterlanders bewaar je voor buiten, hè? Geen scènes — anders rekt de een ’t voor den ander (tot Nummer Zeven die in de rechterdeuropening blijft treuzelen :) Ja, ja, — kom ’r in! (zet zich achter het bureau). Ga d’r by zitten (zoekt een dossier, snuffelt in de papieren, kijkt glimlachend op:) Heb je niet verstaan? Je zou ’r by zitten?