HEIJERMANS
’m Smeren! En het hooghartige dier, te trotsch om langer te schooieren, heeft 'm helaas gesmeerd!.... Te laat, mijne heeren.... Te laat!
HOFMAARS. Dan is Zijn Majesteit, die mede door het gebruik van te zware bourgogne overal ratten meent te zien, verloren....
OPPERHOUTV..... Dan is de dynastie verloren!
RENTM Dan is onze natie verloren!
HOFMAARS. Pèrdon, pèrdon, heeren!.... Ik ben de hofmaarschalk!. . . . Ziet u geen kans, meneer Jonathan, het dier terug te bezorgen?
KATER Ónmogelijk, Excellentie, onmogelijk! Maar in uw plaats zou ik niet in zak en asch blijven zitten, want als niemand van u het klaarspeelt Zijne Majesteit van het kleine euvel, het bijna belachelijk bagatel, te verlossen, ben ik gaarne bereid mijn persoonlijke diensten aan te bieden!
HOFMAARS. U?
RENTM. Hij!
KATER.... Ik.
HOFMAARS. Ach kom!.... Het is zeer te waardeeren, het getuigt van brillante kwaliteiten in uw karakter, dat u een boven-menschelijke taak op u zou willen nemen, maar de strijd tegen dit horribel ongedierte is niet aan een van ons, op den zesden-dag-gescha-penen, opgelegd. . . .
KATER Pèrdon, Excellentie, ik heb van dit en van andere onderwerpen een speciale, theoretische en niet falende studie gemaakt.... Jaren en jaren nam ik wetenschappelijke proeven. . . . Laat mij een enkelen nacht in de vertrekken van Zijne Majesteit — doof de lichten — temper alle geluid en zoo het mij niet gelukt het knagend kanalje door mijn onfeilbaar middel te verdelgen, met rat en muis, als op een zinkend schip, te laten vergaan, mag Zijne Majesteit mij op het binnenplein der Staatsgevangenis, eenvoudig en zonder procesverbaal, laten onthoofden...
HOFMAARS Pèrdon, ik zou daar niet mee gekscheren, meneer.... — pèrdon: hoe is uw volle naam?. ...
KATER.... Jonathan van Felis Angorensis....
HOFMAARS.... Ik zou er niet mee gekscheren, meneer
35