De groote vlucht

Maria,... AI luien ze de hééle nacht: wal

benèjen belt, ken enkel onraad wezen De afspraak

met de juffrouw is, dat me doen of d’r geen levende ziel in    ’t nest    is. . .    . As    me enkel hiér    licht opsteken,    hangen    me    eerst    ouwe dekens    voor de

ruiten. En as ’t lekker donker is, vliegen me uit om voor ’t eten te zorgen. . .. Wat zanik jij nou !...

Jan.....le    ken    toch    niet weten, meid, of’t

geen dringende    boodschap    is. . . .

M a v ia.... Al staan ze met zes telegrammen (naar het rechtsche venster wijzend)... dat is onze deur! En as je nieuwsgierig ben wie d’r zoo gek is, om z’n arm uit z’n lichaam te bellen — jawel, eer kennen je handen afvallen! — ga dan met je buik op ’t plat leggen, maar voorzichtig hoor, dan ken je ze zien....

Jan. Daar mot ik me van overtuigen! (opent het rechtsche rotster,, kruipt op handen, cn voeten).

M a r i a (fluisterend). Zachies an! Je kop niet te ver vooruit! (een stilte). Nou?... Wie is ’t ? (hij kruipt achterwaarts terug).. .. 'Nou.'l (hij sluit het venster).

Jan. Drie heeren.

Maria. Dacht ’kwel. Drie van de politie in polietiek. ... Zitten elk oogenblik met d’r knuisten an