Allerzielen

72

bier — is ’n vergissing (door het raamgordijn kijkend). Blijft de veldwachter op en neer loope ?

De koster. Dat merk-ie.

Co. Voor watte?

De koster. Die ben ik weze waarschouwe. Strak-kies gaan ’r de ruite an (bij de tafel nederzittend). En je zou ’t ze nie-eens kenne kwalijk neme. Je ken wel zien dat ’t z’n éérste parochie is. Liever verwaarloosde ik tienmaal ’t brevier as zoo iets in de pastorie te hale!

Co. D’r kind is leelijk ziek — redeneer ’n beetje menschelijk, zuurbier.

De koster (op de globe wijzend). En zóó’n we-reldsch ding heit nooit een van z’n voorgangers in huis gehad, Thijne niet, andere niet.

Co (met den boterpot in dejiand). Wil je gelooven, koster — en dan maak ’k je nóg ’n komplement, dat as jij zóo kijkt, je precies op Affrika lijkt? Nee, blijf is zitte! Hahaha! ’t Is weratje waar!

De koster (de globe op z'n schoot nemend). Maak maar lolletjes! Wat hebbe wij hier met dat ding noodig? As ’t an mijn lee, ging *t in de kachel, ’t Eerste ’t beste spoorboekie is nuttiger. Daar vin je de spore, de trams in. In mijn spoor-