Uitkomst

De Zwaan. Jij lacht ook leelijk, zeg!

Jan. As ze bij mijn zoo in me boddie rondzwomme, braakte me hart tege me ribbe — je het ’r al meer as dertig in je slokdarm, hèhèhè... Je mot ze eerst d’r kop afbijte, langnek, anders raak-ie ze levend kwijt, hèhèhè!...

De Zwaan. Knap as d’r één ’t flikt in de vijver werom te komme... Ze benne gepiept, hahaha!...

Jan (angstig). Pas op!... Pas op!... Smeer ’m in ’t water!...

De Zwaan. Watte dan?

Jan. Pas op!... Hij zei je in je vlerke pakke!... Koescht! Koest, lamme hengst... Za-’k ’m ’n steen na z’n bast keile?...

De Zwaan, ’k Sta d’r wel tien! (tot den denkbeeldigen hond sprekend). Ja, of jij nou blaft en in me poote wil bijte — daar hè-’k lak an, groote brani!... De rot die bij me jonge wou komme, hè-’k doodgebete — en jou — en jou... As je in ’t water durreft, douw ’k je koppie onder — en as je op de wallekant ’n vuile streek uithaalt schiet ’k de wolke in... Met z’n staart tussche z’n poote kruipt-ie ’r vandoor... Dat het tande in z’n bek! Is-ie ’r bekaaid afgekomme, ja of nee, hahaha!...

Jan. Verdorie, wat kè-jij liege !Dewolkeinschiete! ’k Mot ’t je zien doen! Je boddie is ommers veel te zwaar....

De Zwaan. Jij zei zoo kenne vliege over de boome

54