Uitkomst

Jan (op de trap pratend, druk van genot). Hè! Die was fijn, hoor, vader! Me hebbe de koningin gezien met viér knolle d’r voor... Au! Au! (huilerig). Jij douwt zoo verroest!...

Bet (angstig.) Kijk uit, Jacob ...

Jacob. Hou dan je kop toe tot je in bed leit!

Jan. Nee — niet daalijk in bed ...

Bet. Nou niet je eigeste zin, Jan — je het leut genoeg gehad, watte? (tot Jacob). Nee, effe nog ophoue... ’t Kussen leit in de wagen ...

Sien (toeschietend.) Blijf maar — daar komt ’t!

Bet (moeilijk vangend). Maak ’r nou geen lolletje van ... Kè-je ’t niet in me hande geve!... Strijk ’m Jacob. Zoo. Zit je goed? (z’n wangen streelend). God-nog-an-toe kind wat benne je koone heet. En mijn hande benne haast klompies ijs van ’t douwe ... Dag Lammersen. ’k Dacht ’t wel buiten toe ’k ’t lache hoorde... Laat mijn ook maar is lache (verbaasd tot Sien). Ben ik zoo laat of ben jij zoo vroeg? Hoe ken ’t da-je al thuis ben?

Thijs. Kolder in de kop om de koningin te zien — al de meide van de febriek vortgebleve...

Bet. Vortgebleve... Zonder de dirrekteurte vrage?...

Sien. Wat zou ’t as me ’t met z’n alle...

Bet. En je dagloon? (dreigend.) En je dagloon?... Zou je zoo’n dier niet.. . Vooruit ga de wagen bij

2    17