ga maar op de turve zitte, hahaha! — nou heb 'k de sleutel in me zak, hahaha! — Hoe is-ie?
Thijs, ’k Wou dat je mijn zorg had...
Lammersen. Wat ben jij gul! Schiet ’r niks anders op over?... Vanmorrege hebbe de meide en ik ons ’n dubbele breuk gelache... Me hadde meenings-verschil — me vrouw en ik — over de duvel mag wete wat! — enne toe liep zij as ’n spin zoo nijdig de keuken in ... ,,’k Ga eiere koke, kies maar toe!” zee ze. „Goed”, zee ik: „maar kook ze hèrd — dan hebbe me vijf menute rust!”... Hahaha! Hoe was-ie?...
Sien (lachend), ’k Ken merke da-je vrouw niet thuis is!
Lammersen. An me humeur?
Sien. Dat de meide zoo tekeergaan ...
Lammersen (terwijl boven ’n winkelschel overgaat). De segarewinkel boven het ’n schel om te waarschouwe as ’r onraad is — ik vier, en de schele is vijf, meide, die lache en d’r bek niet kenne houe tót ze onraad hoore, hahaha! Zóo as ’t hiernaast muisstil wordt, weet ik hoe laat ’t is! Ja, ja — as een van ons tweeën ’n oog dicht komt te doen — ga ik met Toos, die de meidemutse opmaakt, trouwe____
Sien. Dan zou ze je eerst motte — met je....
Lammersen. ... Sjeneer je niet... je manke poot, hahaha!... Denk jij da-ze op ’t stadhuis geen boterbriefje geve, zoolang je je twee voorvingers nog opsteke ken? Na je voete kijke ze niet, hahaha! —As
10