Het pantser

90

Martha (houdt hem haar horloge voor) — Asjeblief. Nou? Over vièr en vijftig minuten taptoe. Ook ’n takje?

Stam. Dankje. Ben je weer an ’t koopen geweest ?

Martha. Nee, ’k heb ze zelf geplukt.

Stam. En dat dan?

Martha. Ja — potjes jam groeien niet an boomen — hahaha! ’t Zou wel makkelijk wezen — hè ? — lieve, ouwe, èrg ouwe brombeer .. . Is de dokter van avond geweest?...

Stam. De dokter! — ’n Uur gelejen heeft-ie op z’n bas gezaagd ...

Martha. Z’n bas!... Heerlijk! Als-ie speelt wordt-ie heelemaal beter ... Mag ’k luchten ? Ja, hè? ’t Is hier snikheet.. .

Stam. Ik heb ’t koud. ..

Martha (de linker jalouzie ophalend en 't raam openend)... De maan staat prachtig, paatje — Je ruikt de seringen en meibloesems — Ruik je niet ? ...

Stam. Nee — ’k ruik niks ...

Martha. Bij ’t schoenmakertje is alles donker.

Stam. Zoo.