Kinderdroom

radiator zat. ging Joost op zoek naar iets drinkbaars. Na tien minuten keerde hij terug met thee. Tijdens het wachten op de uitslag bestudeerde Zwaantje de olievlekjes van het looizuur, die in het geribbelde plastic bekertje op de paarsbruine vloeistof dreven. Ze keek of de flintertjes een duidelijke vorm hadden, maar ze zag geen toekomstvoorspellende tekens. Met een paar slokken spoelde Zwaantje de thee weg.

‘Wat denk je, zou die tornado annex dat ontstoppingsmiddel de weg hebben vrijgemaakt?', vroeg Joost.

‘Dat zou in elk geval beter zijn dan een ellenlang durende micro-operatie waarbij de versperrende vliesjes worden verwijderd. Ik wil liever niet weer onder het mes. ’

‘Maar zo'n operatie maakt een natuurlijke zwangerschap misschien mogelijk.'

‘Oenbesjrieën.'

De arts Wam uit de onderzoekskamer en vouwde plechtig zijn handen.

‘Ik mag eigenlijk niets zeggen en ben daartoe ook niet bevoegd

Zwaantje en Joost keken elkaar een fractie aan.

‘.. .maar de foto's staven ons aanvankelijke optimisme niet. U kunt een afspraak maken met uw gynaecoloog, als de foto's zijn voorgelegd aan de tubachirurge.'

Het was al laat in de ochtend. Ze moesten zich haasten om de kinderen voor het weekeinde van school af te halen. Het wemelde ervan de oma's, opa’s, oppassen, vaders, moeders, moeders met baby's in kinderwagens en zwangere vrouwen.

Toen de deur openzwaaide en een horde kinderen naar buiten tuimelde, stonden Zwaantje en Joost met een opgewekt gezicht bij het schoolhek en plukten het tweetal van Joost ertussen uit.