Hoge hoeden, lage standaarden

HOGE HOEDEN / LAGE STANDAARDEN

de emancipatie berust daarop, dat hij deze scheiding heeft aanvaard. Dit impliceert, dat hij het Jodendom van zijn levenskracht berooft, door het zijn nationaal karakter te ontnemen. Ook de orthodoxe assi-milant wil zijn kinderen en kindskinderen in veiligheid zien opgroeien in het land van zijn inwoning, liever dan in Erets Jisraeel. De terugkeer naar Jeroesjalajim blijft in zijn Tefillah ( = gebed) gehandhaafd, maar hij verlangt niet naar de vervulling 'spoedig in onze dagen’.

De Zionist ziet in het Galoeth de oorzaak van al het Joodsche leed. Hij aanvaardt de disharmonie, die de bovengenoemde scheiding moet teweegbrengen, niet. Zijn Zionisme biedt hem de mogelijkheden, het Jodendomsvraagstuk tot een oplossing te brengen. Verwezenlijking van het Zionisme beteekent immers: Joodsche menschen in een Joodsche omgeving. Erets Jisraeel en niets anders biedt de mogelijkheid tot het totstandkomen eener synthese.

Alle onderdeden van ons werk trachten wij te doordringen van deze gedachten. Alle uitingen van het Joodsche leven willen wij richten op herleving van het Joodsche Volk, op de herleving van het Jodendom. Alle richtende krachten binnen ons Volk komen voort uit de wil, de nationale en geestelijke toekomst van ons Volk te verzekeren, door liquidatie van het Galoeth en Opbouw van Erets Jisraeel.

De pogingen, in onze Sjoeldiensten een vonk van herleving te brengen, komen voort uit de hier ontwikkelde theorie over het Jodendomsvraagstuk. Onze onbevredigdheid met de Sjoeldiensten van het Kerkgenootschap wordt dan ook voornamelijk bepaald door de achtergrond van de daarbinnen heerschende Jodendomsopvattingen. Daar wordt gepoogd, Joodsche religie nu en voor de toekomst in stand te houden op de basis van het Galoeth. Wij aanvaarden deze basis niet, hij is in strijd met het toekomstverlangen van ons Volk, hij is in strijd met het wezen van de Tefillah.

Een sterke Palestinamientatie kenmerkt onze Sjoeldiensten. Wij gebruiken bij de Tefillah de Palestijnsche uitspraak van het Iwrieth, waarvan de klank ons de herleving van onze taal in de allereerst phasen van de herleving van ons Volk en de heropbouw van ons land doet gedenken en ons stimuleert tot een gevoel, dat verleden en toekomst omspant. Wij trachten sleur te breken/

74