Geschiedenis der Portugeesche Joden te Amsterdam 1593-1925

dig werden de Marranos in vrijheid gesteld en konden zij zich ongestoord naar het doel hunner reis, Amsterdam, begeven. In 1598 volgde Mayor Rodrigues met haar zoon Antonio Lopez Pereyra en haar andere dochter Justa Pereyra en vond in hetzelfde jaar een dubbel huwelijk plaats: tus-schen Manuel Lopez Homem uit Porto, toen 27 jaar oud, en zijn nicht Maria Nuiiez uit Lissabon, toen 23 jaar oud en tusschen Francisco Nuiiez Pereyra en Justa Pereyra (neef en nicht). Justa’s echtgenoot nam na zijn besnijdenis den naam David Abendana aan (overl. 15 Februari 1625, begraven te Ouderkerk) en zijzelf dien van Abigail. Zij werden verblijd met de geboorte van een zoon, Manuel Abendana, die door zijn geleerdheid (hij was o.a. hoofd van drie academies) geëerd was. Mayor Rodrigues nam na haar terugkeer tot het Jodendom den naam Sara Abendana aan. Zij stierf 16 September 1624 en werd eveneens te Ouderkerk begraven.

Het tweede verhaal, dat het ontstaan der eerste Gemeente behandelt, is een klein gedrukt geschriftje, dat door Uri, kleinzoon van Mozes Uri ha-Levi in 1711 (herdrukt in 1768) is uitgegeven, vermoedelijk om als aanbeveling bij buiten-Iandsche Sephardim te gelden en de aanspraak voor leden der familie ha- Levi als leden der Portug. Gemeente te bekrachtigen.

Het gebeurde eens, zoo vertelt dit geschriftje, dat twee schepen uit Spanje in Emden aankwamen. Tot de passagiers behoorden o.a. tien mannen en vier kinderen, die als Joden verbannen waren. Zij waren in het bezit van koopgoederen, meubilair en huisraad, dat een groot kapitaal vertegenwoordigde. Eenige dezer vluchtelingen zagen op een tocht door de stad, dat een geslachte gans in het huis van Mozes Uri ha-Levi werd gebracht, en zij zagen met verwondering, dat dit huis een Hebreeuwsch opschrift droeg, dat zij echter niet konden lezen. Hun gastheer wist voor zijn gasten de gans te verkrijgen en op hun vraag, hoe hij aan zulk een vet dier kwam antwoordde hij, dat hij het van den Jood had gekocht. Verbaasd vroegen de Spaansche vluchtelingen toen: „hoe, zijn er hier dan Joden?” „Ja,” antwoordde de herbergier, „hij heeft boven zijn deur een Hebreeuwsch