Altijd de aarde

Titel
Altijd de aarde

Jaar
1987

Overig
poezie

Pagina's
17



Steeds minder

Steeds minder hunnen zeggen.

Ieder uitgehlonken woord

Iaat een glinstering van marmer achter.

Vlakten verlengen zich lot waar licht een damp wordt die ogen en mond bedekt.

Men denkt en denkt niet meer.

Er blijft nog teveel hemel over achter een verbleekte zon.

13

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.


Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)

Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.