Julinacht
Julinacht die in de bomen woelde.
Stoeten paarden renden door de bladeren. Verticale kracht stond om ons heen.
Wij zeiden, het is zomer en ik wist, dit komt niet weer, dit gaat met ons verloren. Ook de bomen zouden hun vergaarde eeuwen afstaan, tot in hun wortels wankelen en terwijl zij nog grijpgebaren in de ruimte maakten prijsgegeven worden aan de dood.
18