Ternauwernood ontwaakt
Ternauwernood ontwaakt, liepen wij door een onbekend geworden wereld.
Op alle straathoeken wachtte de tijd een ogenblik en keek ons aan met zijn verbijsterende vreemdheid.
Het dorp verlengde zich tot in doodstille verten. Mensen gleden langs de rand van ons gezichtsveld.
Later bleven wij luisteren naar een verborgen zee en zagen de dag verbranden aan de kim.
22