DE CLUBFAUTEUIL
Een clubfauteuil, geheel bezet met onberispelijk moquet, bespeurde tot haar grote spijt eenjeukgevoel in haar habijt.
Hoewel de jeuk haar met enorme handtastelijkheid bleef bestormen, verdroeg zij zwijgend dit gevoel, als een welopgevoede stoel.
En toen men op een ochtend zag dat zij ontzield ter aarde lag, werd haar postuum de eer gegeven: ’Zij liet uit puur fatsoen het leven. ’
22