Bij brood alleen
DORP IN DE VERTE
Dorp in de verte, rustend tegen een uitgebloeide hemel.
Tussen dromen en weten loop ik het tegemoet, wandelaar over stilstaand water.
Sterren en zee zijn geblust.
Zout op de lippen smaakt naar onherstelbaarheid.
Huizen waar niemand aanklopt sterven van binnenuit, dragen geen merkteken meer, hebben elkaar niet gekend.
Enkel een mens moet nog gaan, losraken uit zijn gedachten, wegzinken in de grond van zijn herinnering.
22
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)
Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.