Maurits Mok
Bij brood alleen
Een bundel nieuwe verzen van Maurits Mok, die in de jaren dertig debuteerde met epische poëzie (Exodus, Kaas- en broodspel), om na 1945 te verrassen met zeer persoonlijke lyriek.
Grondthema is de vergankelijkheid van het menselijk bestaan. In heldere, eenvoudige verzen geeft hij daaraan stem. Overal in zijn werk is een relativistisch levensgevoel aanwezig.
De verschijning van Gedichten van zestig tot zeventig (1977, het jaar waarin Maurits Mok zeventig werd) maakte duidelijk dat hij gerekend moet worden tot de grote lyrici van zijn generatie.
De bundel Bij brood alleen, met ook ditmaal vele gedichten waarin reizen, herinneringen, betrokkenheid bij nabij hem levenden een grote rol spelen, is een krachtig bewijs van Maurits Mok’s volop functionerend dichterschap.
DE BEZIGE BIJ