dan knijpt zoo het harte mijn:
Want, mijn kind, op moeders oogen, heb ik onwetend mij gebogen: moeder zegt men die is dood en glanzenloos is toch de dood.
Moeders oogen zijn in leven, heerlijk! mij dan toch gebleven: maken vaak
mijn harte duister maar 't geluk van haren luister