Zangen van hoop

IK LIG ZOO STIL,

Ik lig zoo stil aan u als kind aan moeder, mijn doode levend lief, en hoor hoe zacht het kloppen tikkert van uw zachte hart en 't bloed hoor 'k ruischen als water zoetkens

doet er.

De sterren bloeien langs haar zilvren baan en blinken met het licht van duizend glanzende

oogen,

de heemlen om hen, als heerlijk hooge toogen van blauw-zwart marmer welvend staan.

Daar is geen lichten en daar is geen vrede dat ik mij denken kan, lief, zonder u de uren, dagen, weken, weven om u nu,

en als zij uw niet zijn, zoek ik haar reden.

Mag zoo mijn leven bij uw hart vergaan: mag ’k in uw oogen ’t laatste licht zien staan.

Zangen van Hoop