Isidoor Bert Hans Abram werd 20 februari 1940 geboren in Batavia, toenmalig Nederlands-Indië. In augustus 1942 wordt hij als tweejarige, samen met zijn broertje en moeder, geïnterneerd in het Japanse kamp Tjideng. In 1944 worden zij overgebracht naar kamp Tangerang en daarna naar kamp Adek. Ido’s vader wordt eerst gevangen gehouden in kamp Adek, daarna in kamp Tjikoedapateu. Het hele gezin Abram overleeft. Na de bevrijding vertrekken zij naar Nederland, waar zij een nieuw bestaan opbouwen.
Na de middelbare school studeerde Ido Abram wiskunde, filosofie en algemene taalwetenschap aan de Universiteit van Amsterdam. Hij werd wiskundedocent aan het Maimonides Lyceum en later onderwijsonderzoeker aan het Kohnstamm Instituut van de UvA en educatief adviseur van het APS in Utrecht. In 1980 promoveerde hij cum laude op het proefschrift Joodse traditie als permanent leren.
Van 1990 tot en met 1997 was Abram bijzonder hoogleraar ‘Opvoeding na Auschwitz / educatie van de Sjoa’ aan de UvA. In deze periode ontwikkelde hij de Joodse Schijf van vijf, een hulpmiddel voor mensen die op zoek zijn naar hun (mogelijke) Joodse identiteit. Abram zei hierover: “Vijf ervaringsgebieden vormen vandaag de identiteit van de in Nederland wonende Jood: de Joodse cultuur, Israël, de Sjoa (Holocaust) / antisemitisme (Jodenhaat), iemands persoonlijke levensgeschiedenis en de Nederlandse cultuur.” Het document bevat een uitgebreide omschrijving van deze vijf elementen, zodat lezers ze kunnen herkennen en ermee verder kunnen in hun zoektocht.
Sinds 1996 was Abram directeur van de door hemzelf opgerichte Stichting Leren. Hij initieerde en leidde projecten met als doel ‘het stimuleren van leerprocessen’.
Ido Abram zette zich zijn hele leven in voor de éducation permanente, blijvend leren, waarmee hij van grote betekenis is geweest voor de Nederlands-Joodse gemeenschap. Hij overleed in Amsterdam op 14 januari 2019 op 78-jarige leeftijd.